|
Peter Otten
De Tapuit door Peter Otten
Deze vogel was vroeger best talrijk. Later, in 1975, al vrij schaars en nu ik dit schrijf, is hij al helemaal schaars. Dit is zeker een gevolg van het ongeschikt worden van zijn biotoop. In Nederland broedt de vogel op schraalbegroeide zandgrond, heide, waar het droog is en waar er wat uitkijkposten zijn voor het jagen op insekten. Ik heb ze ook in de Peel (een veengebied op de grens van Noord-Brabant en Limburg) gevonden, maar dat was vóór het onder water zetten van dit gebied. Merkwaardigerwijs heb ik ze ook jaren achtereen gevonden op kaalslagen en afgebrande terreinen met wat nieuwe plantengroei. In april arriveren ze uit het zuiden. En in september/oktober vertrekken ze weer. Als alles goed is gegaan, hebben ze dan twee broedsels grootgebracht van vaak vijf jongen. Deze vogel heb ik vaak gefotografeerd. Het aardigste was dat als de vogels aan het uitvliegen waren. Een paar dagen lopen ze dan nest in nest uit (meestal een konijnenpijp) en ze worden dan buiten het nest gevoerd met voornamelijk loopkevers. Zo’n fotoavontuur begon dan wel altijd in het donker, om storing te vermijden. Hoewel ze vaak in een konijnenhol broeden, gebruiken ze ook wel een steenhoop, een bouwval of zelfs een nestkast. De vogels zijn sexueel dimorf, hoewel de man het eerste jaar wel wat op de pop lijkt. Een fraaie vogel, maar helaas is hij aardig zeldzaam geworden
|
